Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

<< Ο ΒΥΘΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΜΟΥ>>

Όταν μάθαμε για το Διαγωνισμό που οργανώνει η<<Μεσόγειος S.O.S>>, αποφασίσαμε να συμμετέχουμε κι εμείς..........Έτσι, στην εκδρομή που έτσι κι αλλιώς είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε στη Σαλαμίνα, βρήκαμε την ευκαιρία να τραβήξουμε τις φωτογραφίες που χρειαζόμασταν.............................!!
Εδώ είναι λοιπόν οι φωτογραφίες που θα στείλουμε στο διαγωνισμό <<Ο βυθός μέσα από τη μάσκα μου>>, με θέμα τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τους κινδύνους που την απειλούν!!





Ευγενία Μάνεση













Χαρά Δρακάκη















Σοφία Στασινοπούλου


















Κωνσταντίνα Λιγνού









Αλεξάνδρα Μάλλιου













Αδελαϊδα Κουτρόλι













Κωνσταντίνα Γρίβα











Ναταλία Κεσισιάν













Έφη Καμηλάρη









Καλή επιτυχία σε όλους και είμαι σίγουρη πως το βραβείο μας περιμενει...!!

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Aναμνήσεις από τη γειτονιά του ΄60

Η «Eλξη» είναι το «βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μας» .Εδώ και αρκετά χρόνια , περίπου 15, βρίσκεται απέναντι ακριβώς από την πόρτα του σχολείου επί της Ζεύξιδος.

Είχαμε λοιπόν το θάρρος να καθήσουμε λίγη ώρα παραπάνω και η κα Κατερίνα και ο κος Νίκος να μας μιλήσουν για τις παιδικές αναμνήσεις τους από την «παλιά γειτονιά»,την δεκαετία του ΄60.

Από την συζήτηση λοιπόν αυτή και οργανώνοντας κάπως τις σημειώσεις μας γράψαμε την παρακάτω «συνέντευξη»…..

Mε τί ασχολούνταν οι γυναίκες;

Οι γυναίκες εκείνη την εποχή ασχολούνταν κυρίως με τα οικιακά.Σχεδόν καμία γυναίκα δεν δούλευε με εξαίρεση εκείνες που ήταν καθηγήτριες.Έβγαιναν από το σπίτι για να ψωνίσουν τα απαραίτητα για το σπίτι να ή να κάτσουν με τις φίλες -πολλές φορές πλέκοντας- τους όσο οι σύζυγοι και τα παιδιά τους ήταν στο σχολείο.

Πώς ήταν τα σπίτια;

Τα σπίτια ήταν μονοκατοικίες ή και δυόροφα και τις περισσότερες φορές αυλή στο μπροστινό ή και στο πίσω μέρος.Οι πόρτες δεν κλείδωναν ποτέ μέχρι και το '80 και οι κάτοικοι κοιμόντουσαν συχνά στις αυλές τα καλοκαίρια χωρίς φόβο για κλέφτες.Τα περισσότερα σπίτια είχαν μεταλλική είσοδο και στα πεζοδρόμια έξω από αυτά υπήρχαν πάντα δέντρα (συνήθως ακακίες) τα οποία όταν άρχιζαν να χτίζονται πολυκατοικίες (μετά το '85-'90) ξηλώθηκαν με σκοπό την εξοικονόμιση χώρου.Σε κανένα σπίτι δεν υπήρχε τηλέφωνο και λάμπες όπως τις ξέρουμε σήμερα.Ακόμα υπήρχαν και "συγκροτήματα" σπιτιών στα οποία ζούσαν μέχρι και τέσσερις οικογένειες με μια κοινή τουαλέτα και μια κοινή αυλή.

Ποιά επαγγέλματα υπήρχαν που τώρα δεν υπάρχουν;

Στην θέση των σημερινών παντοπωλείων υπήρχαν τότε τα λεγόμενα εδώδιμα αποικιακά .Τα εδώδιμα αποικιακά είχαν τα τρόφιμα όπως μακαρόνια, ρύζι κτλ χύμα ,σε πάγκους.

Υπήρχαν επίσης τα μανάβικα τα οποία πουλούσαν φρούτα και λαχανικά με το κιλό πάνω σε πάγκους και αυτά.

Οί τσαγκάρηδες υπήρχαν σε αφθονία τότε και δεν έκαναν μόνο επισκευές όπως σήμερα αλλά και κατασκευές. Οι άνθρωποι πήγαιναν στον τσαγκάρη, έβαζαν το πόδι τους σε ένα καλούπι το οποίο ο τσαγκάρης προσάρμοζε ανάλογα και μετά εξηγούσαν πως ήθελαν το σχέδιο το χρώμα κτλ.

Στους ράφτες και τις μοδίστρες πήγαιναν οι άνθρωποι για να φτιάξουν τα κοστούμια τους καθώς δεν υπήρχαν μαγαζιά που να πωλούν.

Συνεργεία αυτοκινήτων και μαγαζιά με ανταλλακτικά υπήρχαν -από τότε- πάρα πολλά στην περιοχή από Καλλιρρόης μέχρι Άγιο Ιωάννη με όρια Βουλιαγμένης και Φραντζή.

Τα επιπλοποιεία και τα ξυλουργεία επισκεύαζαν παλαιά έπιπλα αλλά κατασκεύαζαν και καινούργια. Στην περιοχή του Νέου Κόσμου με όρια Βουλιαγμένης, Αγκύλης και Βρεσθένης υπήρχαν τουλάχιστον 15.

Στα μικρότερης κατηγορίας μαγαζιά εντάσσονται τα λεγόμενα καρβουνιάρικα τα οποία πουλούσαν κάρβουνο για τα τζάκια και τις σόμπες αλλά και κρασί. Πολλές φορές εκείνοι οι οποίοι τα πουλούσαν δεν είχαν καταστήματα. Αντίθετα τα πουλούσαν απευθείας από τις αποθήκες των σπιτιών τους ή των ταβερνών.

Στην ίδια κατηγορία βρίσκονται τα παγοπωλεία τα οποία πουλούσαν πάγο σε κολώνες και ήταν ιδιαίτερα χρήσιμα μιας και την εποχή εκείνη στα σπίτια δεν υπήρχαν ψυγεία ή καταψύκτες.

Εκτός από εκείνους οι οποίοι είχαν μαγαζιά, υπήρχαν και άλλα επαγγέλματα όπως οι ι γυρολόγοι. Ένας γυρολόγος ήταν ο γαλατάς ο οποίος έβγαινε κάθε βράδυ με ένα κάρο ή με ένα ποδήλατο και φώναζε και οι νοικοκυρές έβγαιναν και αγόραζαν το γάλα βάζοντάς το σε κανάτες ή κατσαρόλες. Οι γαλατάδες έρχονταν συνήθως από τα Δερβενοχώρια. Υπήρχαν επίσης και οι τυροπιτάδες…


Δρακάκη Χαρούλα

Ζήση Χριστίνα

Κέκελου Αθανασία

Αρβανίτη Εύη


Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Πως κτίστηκε το σχολείο μας......

Ήδη από την δεκαετία του ’50 ο Νέος Κόσμος και οι γύρω περιοχές είχαν αυξήσει σημαντικά τον πληθυσμό τους και έγινε επιτακτική η ανάγκη να κτιστεί ένα καινούριο σχολείο. Εκείνη την εποχή λόγω έλλειψης χρημάτων το κράτος δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να κτίσει ένα καινούριο κτήριο για τις εγκαταστάσεις του σχολείου. Έτσι την πρωτοβουλία έπρεπε να πάρουν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι της περιοχής. Σύμφωνα με πληροφορίες που παίρνουμε από τις ημερήσιες εφημερίδες της εποχής όπως το <<ΕΜΠΡΟΣ>> και την <<ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ>> ,αλλά και το <<ΕΝΟΡΙΑΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ>> του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου κατά την περίοδο 1951-55 στην περιοχή του Νέου Κόσμου είχε ιδρυθεί <<Σύλλογος φίλων του ΣΤ΄ Γυμνασίου αρένων Αθηνών>> με σκοπό να κτιστεί διδακτήριο του γυμνασίου. (το σχολείο μας το 6ο Λύκειο είναι η συνέχεια και μετονομασία του Στ Γυμνασίου)

Πολλές ήταν οι προσφορές στον σύλλογο Πολύ σημαντική και αξιοσημείωτη είναι η προσφορά του Κων. Σούτσου μαθητή της Η΄ τάξης του γυμνασίου ο οποίος έστειλε το βραβείο του- το οποίο ανερχόταν στο ποσό των 100.00 δραχμών-στο σύλλογο.

Από τους υπόλοιπους δωρητές ξεχωρίζουν οι: κ. Κώστας Κοτζιάς ο οποίος παραχώρησε το γήπεδο της περιοχής όπου θα κτιστεί το κτήριο, του ο κ. Τσάκαλος(πολιτευτής) ο οποίος πρόσφερε 1.000.000 δραχ., ο κ. Παπαποστόλου(αντιπρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου)ο οποίος πρόσφερε 2.000.000 δραχ., ο κ. Καραγιάννης(υδραυλικός)ο οποίος ανέλαβε δωρεάν την υδραυλική εγκατάσταση του κτηρίου, ο κ. Ι. Κατσόγιαννης ο οποίος δήλωσε μηνιαία εισφορά 30.000 δραχμών για 2 έτη, ο κ. Γρ. Σούτσος που πρόσφερε 50.000 δραχ., ο κ. Μπούκλας ο οποίος με την σειρά του πρόσφερε 50.000 δραχ. και τέλος ο μαθητής της δ΄ τάξεως Καρυοφίλης, ο οποίος με την σειρά του πρόσφερε 200.000 δρχ.!

Έτσι τα χρήματα συγκεντρώθηκαν , το κτήριο κτίστηκε και το σχολείο ήταν ένα από τα καλύτερα της Αθήνας!

Σοφία Στασινοπούλου!

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Δ. ΣΕΧΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ :..το Αρχοντικό !



Το υπέροχο αυτο νεοκλασικό σπίτι χτίστηκε το 1926. Ο ιδιοκτήτης του ο κ.Γιωργος Γκασιμάτης ζει εκεί απο οταν γεννήθηκε και στην συνέχεια το κληρονόμησε από το πατέρα του. Το σπίτι εχει ανακαινιστεί ενώ παλιότερα είχε τη μορφή ,όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης ,"πύργου".
Με νοσταλγία θυμούνται οι ιδιοκτήτες τις εικόνες της καθημερινής ζωής στην παλιά γειτονιά.
"Στη σημερινή εποχή με το ρεύμα υπάρχει τεχνολογία αλλά τότε ο κόσμος είχε καλύτερες σχέσεις. Υπήρχε επαφή..... Τώρα έχουμε ευκολίες με την τεχνολογία. ...." μας είπε η σ
ύζυγος , η κυρία Μαρία.

Τέτοιες μέρες(Σ.Σ μέρες Χριστουγέννων) οι γυναίκες έψηναν γλυκά στις λαμαρίνες στο σπίτι γιατί δεν υπήρχαν φούρνοι. .....Τότε δεν υπήρχαν τα τηλέφωνα και έτσι πήγαιναν επισκέψεις. Υπήρχε κόσμος, κίνηση......." Θυμάται ακόμη η κυρία Μαρία τα πηγάδια από τα οποία τα περισσότερα νοικοκυριά "έβγαζαν νερό με την τρόμπα"

(λεπτομέρεια απο το ταβάνι)
Ευγενία Μάνεση
Ρούλα Κουτρομάνου

"επιδιορθώσεις και μεταποιήσεις "


Στην οδό Σαρκοδίνου υπαρχει αυτό το μικρό μαγαζάκι σε ενα παλιό σπίτι του ΄60.
Η συμπαθής κυρία Ελενα αναλαμβάνει τις
"επιδιορθώσεις και μεταποιήσεις " των ρούχων
αλλά και το ράψιμο των κουρτινών.....
Τα παλιότερα χρόνια τα "ραφτάδικα" -οπου μπορούσες να ράψεις και το καινουργιο σου κουστούμι- ηταν πολλά. Στην συνοικία μας υπαρχουν ακόμη πολλα μαγαζάκια που συνδέονται με επαγγελματα που χάνονται..
Αν και οι δουλειές της κυρίας Ελενας τωρα με την οικονομική κρίση μαλλον θα μεγαλώσουν....














ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΑϊΣΑ
ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΕΣΙΣΙΑΝ

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Λίγο πριν το τέλος...(;)


Eνα ακόμη στολίδι της γειτονιάς μας ανάμεσα στις πολυκατοικίες....
To νεοκλασσικό αυτό σπίτι βρίσκεται στην οδό Σισμάνη και είναι 130 ετών.

Ο ιδιοκτήτης του, ο κ.Πατσιάδης εζησε εδώ ,οπως ο ιδιος μας είπε 85 χρόνια ..Τώρα ομως η οικογένεια ζει στο Πικέρμι και το σπίτι ,οπως φαίνεται και στην διπλανή φωτό,εχει εγκαταληφθεί...
Θα το γκρεμίσουν -αφού πρώτα αποχαρακτηριστεί- και "θα το δόσουν στο Μητρόπουλο"(μηχανικό).
Ωστόσο ,οπως προσθέτει ο ιδιοκτήτης "Προτείνουν να αφήσει την πρόσοψη και να κτίσει πίσω...."



ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΝΕΣΗ
ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΥ