ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΥΜΟ ΣΟΥΝΙΟΥ

 

To πευκοδάσος που επισκεφθήκαμε είναι μια προστατευόμενη περιοχή .Είναι ο μικρότερος Εθνικός Δρυμός της χώρας μας με μεγάλο γεωλογικό και ιστορικό ενδιαφέρον

Στην επίσκεψη βρήκαμε μπροστά μας και αναγνωρίσαμε , με την βοήθεια των δύο κυριών του ΚΠΕ Λαυρίου , διάφορα είδη χλωρίδας του δάσους.Πρώτα από όλα την χαλέπιο πεύκη που αναγεννάται φυσικά μόνη της χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.Κοντά φυτρώνουν αγριελιές, κουμαριές, θάμνοι , κυκλάμινα, υάκινθοι, θυμάρι , γαιδουράγκαθο κ.α.

Επίσης μάθαμε για την εκμετάλευση των μεταλλείων στην αρχαιότητα. Το Λαύριο έχει μεγάλο ορυκτό πλούτο , γνωστό από την αρχαιότητα.Στην διαδρομή συναντήσαμε , τις «τρύπες¨» των μεταλλείων  και  τα αρχαία πλυντήρια μετάλλων.Ηταν ένα σύστημα επεξεργασίας ασημιού , κατασκευές ορθογώνιες ,που με τρεχούμενο νερό απομάκρυναν τα συστατικά που δεν χρειάζονταν.Το εντυπωσιακό είναι πώς υπήρχε πρόβλεψη για την ανακύκλωση του νερού

Ωστόσο , ενώ ο χώρος είναι κατακπληκτικός , η ανθρώπινη παρέμβαση αποτελεί για μια ακόμη φορά εμπόδιο στην αρμονική ύπαρξη του δάσους.Στο δάσος βρήκαμε απορρίματα πως μπουκάλια, σακούλες, σπασμένα παιχνίδια , ακόμη και ένα προφυλακτήρα αυτοκινήτου.Μάθαμε ακόμη από τις δύο κυρίες ότι στα μονοπάτια , γίνονται αγώνες motocross και αυτό φθείρει τα μονοπάτια και διαταράσσει την ηρεμία του δάσους.

Ηταν μια   όμορφη μέρα , γεμάτη νέες πληροφορίες , παρόλα αυτά , πιστεύω πως πρέπει να μας αφήσει προβληματισμένους ως προς ότι σαν επισκέπτης του δάσους , το μόνο που θα έπρεπε να αφήνει ο ανθρωπος είναι οι πατημασιές του

Ευχαριστούμε τις κυρίες Πέππα και Μιχαηλίδου!

 

Αθηνά Αποστολίδου

φωτό:Μαρίζα